V-STARS การวัดที่หอสังเกตการณ์ดาราศาสตร์วิทยุแห่งชาติ (NRAO)

ต่อไปนี้เป็นบทสรุปของผลจากการสาธิตระบบ Geodetic Systems, Inc. V-STARS V-STARS เป็นระบบที่มีประสิทธิภาพพกพาและแม่นยำซึ่งใช้กล้องดิจิทัลความละเอียดสูงอย่างน้อยหนึ่งเครื่องในการวัดวัตถุด้วยภาพถ่ายทางฟิสิกส์ ระบบนี้ใช้กันทั่วทั้งอุตสาหกรรมเพื่อการตรวจสอบชิ้นส่วนและเครื่องมือ GSI ทำการสาธิตที่ศูนย์ Very Large Array (VLA) ของ NRAO ในเมือง Socorro มลรัฐนิวเม็กซิโก

สำหรับการสาธิตเครื่องสะท้อนแสง VLA ขนาดเส้นผ่าศูนย์กลาง 25 เมตร (คล้ายกับที่แสดงไว้ด้านบน) วัดตามทิศทางที่ต่างกันสามแบบ 90˚, 45˚และ0˚ ความตั้งใจคือการวัดพื้นผิวหลักของกระจกเงาห้าครั้ง สองครั้งที่ 90 °, สองครั้งที่ 45 ° (ครั้งเดียวก่อนที่จะปรับครั้งหลังการปรับ) และครั้งที่ 0 ° การวัดทั้งหมดนี้ทำได้สำเร็จในคืนแรก นอกจากนี้เครื่องย่อยเอกสาร VLA ได้รับการวัดสองครั้งในช่วงบ่ายแรก นอกจากนี้ยังมีการวัดย่อยย่อย VLBA ที่อยู่บนพื้นดินในช่วงบ่ายแรก 3 ครั้ง เนื่องจากรูปทรงเรขาคณิตมีค่าน้อยกว่าที่เหมาะสมสำหรับการวัด45˚ (เนื่องจากข้อ จำกัด ของเครน) การเข้าชมจึงขยายออกไปและพื้นผิวหลักของตัวสะท้อนถูกวัดได้หกครั้งในวันรุ่งขึ้นและต่อคืน ในการวัดทั้งหมด 11 ครั้งได้ทำจากตัวสะท้อนหลักในช่วงสองวันของการเยี่ยมชม

สรุปผลการวัดและผลลัพธ์

การวัดพื้นผิวหลัก

ก่อนที่จะถ่ายภาพห้าเป้าหมายสะท้อนย้อนยุคถูกนำไปใช้กับแต่ละ 172 แผงที่ทำขึ้นสะท้อนพื้นผิว วางเป้าหมายไว้ที่มุมหนึ่งและวางเป้าหมายไว้ที่กึ่งกลางของแต่ละแผง ดังนั้นจึงมีทั้งหมด 860 เป้าหมายผิว เป้าหมายสองสามตัวถูกนำมาใช้กับขาสี่ขาและด้านบนสุดของโครงสร้างฟีด นอกจากนี้ยังมีแถบขนาด 3 เมตรและแถบขนาดสองเมตรติดกับเสาอากาศเพื่อให้มีขนาดสำหรับวัด แถบอ้างอิงขนาดเล็กที่มีห้าจุดที่รู้จัก (เรียกว่า AutoBar) ถูกวางไว้บนกระจกสะท้อนแสง ในที่สุดมีการใช้เป้าหมายพิเศษประมาณ 40 เป้าหมายที่เรียกว่ารหัสเป้าหมายลงบนพื้นผิวของเสาอากาศ แต่ละเป้าหมายที่เข้ารหัสจะล้อมรอบด้วยรูปแบบที่ไม่ซ้ำกันของสี่เหลี่ยมสะท้อนย้อนยุคเพื่อให้สามารถระบุได้โดยอัตโนมัติ ด้วย AutoBar และเป้าหมายที่เข้ารหัสภาพสามารถประมวลผลภาพได้โดยอัตโนมัติโดยสมบูรณ์ เวลาในการกำหนดเป้าหมายใช้เวลาประมาณ 3 ชั่วโมง
เสาอากาศวัดได้สิบเอ็ดครั้ง การวัดแต่ละเสาอากาศใช้รูปถ่ายจากสถานที่ต่างๆและความสูงรอบ ๆ เสาอากาศประมาณ 100 ภาพ มีการใช้ตัวยึดบนไซต์เพื่อการถ่ายภาพ สถานที่ของกล้องที่แตกต่างกันเป็นสิ่งจำเป็นเพื่อให้แน่ใจว่าทุกจุดบนวัตถุจะเห็นได้จากตำแหน่งที่มีความหลากหลายทางเรขาคณิตมากพอที่จะได้มุมตัดกันที่ดีสำหรับการจับคู่สามเหลี่ยม
ระยะเวลาถ่ายภาพแตกต่างกันไปตามจำนวนภาพและการวางแนวของเสาอากาศ แต่โดยปกติใช้เวลา 60 ถึง 90 นาที เวลาในการประมวลผลยังแตกต่างกันไปขึ้นอยู่กับว่าการวัดนั้นเป็นค่าเริ่มต้นหรือการวัดซ้ำ ในการวัดซ้ำเวลาในการประมวลผลประมาณครึ่งหนึ่งเนื่องจากมีการตั้งที่ตั้งของเป้าหมายไว้แล้ว เวลาในการประมวลผลเปลี่ยนแปลงจากประมาณ 30 ถึง 60 นาที
แต่ละจุดที่วัดได้รับการกำหนดป้ายกำกับเพื่อช่วยในการระบุ คำนำหน้าของฉลากระบุว่าจุดไหนเป็นอย่างไร โครงการติดฉลากต่อไปนี้ได้รับการรับรอง
• R # _ # – จุดอ้างอิงบนพื้นผิวหลักของกระจกสะท้อนแสง หมายเลขแรกของฉลากหมายถึงหมายเลขแหวนที่มีวงแหวนด้านนอกเป็นวงแหวน # 1 และวงแหวนด้านในเป็นวงแหวน # 18 หมายเลขที่สองหมายถึงตำแหน่งของจุดบนวงแหวน จุดสูงสุดบนวงแหวนคือ # 1 และตัวเลขจะเพิ่มขึ้นตามทิศทางตามเข็มนาฬิการอบวงแหวน (ในขณะที่คุณหันหน้าไปทางกระจกหน้า) ตัวอย่างเช่น R3_12 เป็นจุดที่ 12 ตามเข็มนาฬิกาจากด้านบนของวงแหวนที่สามจากขอบ
6 • QUAD – จุดบน quadropods
•ฟีด – จุดที่ด้านบนของฟีด
• CODE – จุดรหัสพิเศษที่ใช้ในการวัดโดยอัตโนมัติ
AUTOBAR – จุดบนแถบอ้างอิงที่ใช้เพื่อเริ่มต้นการวัดครั้งแรก
• A – จุดบนแถบขนาด “A”
• B – จุดบนแถบสเกล “B”

การวัดโฟโตมิเตอร์จะให้ผลลัพธ์ในระบบพิกัดการทำงานโดยพลการที่กำหนดโดยแถบอ้างอิง AutoBar พิกัดเหล่านี้ถูกเปลี่ยนเป็นระบบพิกัดที่มีความหมายมากขึ้นตามที่กำหนดไว้ในลักษณะดังต่อไปนี้ พาราโบลาพอดีพอดีกับทุกจุดพื้นผิวจากการวัดที่ 9 (ไฟล์: 45˚ # 4B.XYZ) เนื่องจากเป็นตัวแทนของการวัดทั้งหมด จุดกำเนิดของระบบพิกัดอยู่ที่จุดสุดยอดและแกน Z บวกจะผ่านจุดโฟกัส ดังนั้นเครื่องบิน X-Y ขนานกับหน้าสะท้อน ในที่สุดแกน Y จะผ่านการฉายตั้งฉากของจุดอ้างอิงที่ด้านบนของตัวสะท้อน (จุด R1_1) บนระนาบ X-Y ระบบพิกัดดังแสดงในรูปที่ 2 ด้านล่าง

เราขอขอบคุณ NRAO สำหรับโอกาสในการแสดงให้เห็นถึงระบบและความสามารถของเราสำหรับคุณ เราเชื่อว่ามีหลายแอพพลิเคชั่นที่ NRAO ซึ่งเหมาะกับการวัดโฟโตมิเตอร์ โปรดติดต่อเราได้ตลอดเวลาเพื่อหารือเกี่ยวกับแอพพลิเคชันที่เป็นไปได้